Wieteke Krol gaat altijd voor rechtvaardigheid op het werk
Door: Wieteke Krol
Als kind streed ik al voor gelijke rechten. Ik ging een discussie niet uit de weg als ik vond dat mijn recht werd aangetast. Uiteindelijk groeide dit uit naar wat ik vandaag de dag ben: medezeggenschapstrainer en -adviseur. Rechtvaardigheid staat nog altijd hoog op het lijstje maar mijn gelijk hoef ik niet meer per se te halen.
Waarom dan?
Van jongs af aan ging ik de confrontatie aan als ik het ergens mee oneens was. Ik ben nooit gevoelig geweest voor hiërarchie. Thuis werd dit gestimuleerd, er was ruimte voor discussie. Mijn vader vroeg me waarom ik het niet met dingen eens was en ging met me in gesprek. Dat werd niet overal gewaardeerd. Op school vonden ze dit vaak lastig en soms brutaal.
Ik ging nooit zomaar akkoord. Leg me eerst eens uit waarom iets zo is. Wanneer de meester zei: “nu is iedereen stil”, wilde ik weten waarom. Een opdracht die morgen ingeleverd moest worden. Waarom morgen al? Ik nam niet zonder meer iets aan.
Ik werd altijd naar voren geschoven om bijvoorbeeld te vragen of een toets uitgesteld kon worden. Wieteke durft dat wel, zeiden ze dan.
Rechtvaardigheid stimuleren
Na de middelbare school studeerde ik Sociaal Juridische Dienstverlening. Ik wilde mensen helpen en ze wijzen op hun recht. Hier kon ik mijn ei kwijt. Na de opleiding ging ik aan de slag als sociaal raadsvrouw. Ik ondersteunde mensen met een uitkering aanvragen, regelingen treffen voor betalingsachterstanden en uitzoeken op welke subsidies zij recht hadden. Dit heb ik 16 jaar met het grootste plezier gedaan.
Meepraten
Ik had de behoefte om mee te praten in mijn organisatie. Daarom ging ik in de OR. Meedenken en mijn zegje doen, deed ik altijd al. Hier mocht dat ook. Ik leerde de voordelen van mijn ongevoeligheid voor hiërarchie. Ik had geen moeite om op gelijkwaardig niveau met de bestuurder te praten. En was daarom een goede sparringpartner.
De stap
Als OR werden wij uiteraard ook getraind. Direct bij de eerste training dacht ik: “dit wil ik ook doen als ik later groot ben”. Die trainer is inmiddels al geruime tijd een goede vriendin van me. Zij gaf me geregeld advies over mijn vervolgstappen. Ik deed een coach- en groepsdynamiek opleiding. En begon voor mezelf als trainer en procesbegeleider voor (veranderende) organisaties.
Netwerkend als kersverse zzp’er ontmoette ik Walter Gouw van MZ Services. Hij zei tegen mij: “We kunnen best gaan samenwerken, maar je kan ook gewoon bij ons in dienst komen.” Ik had daar nooit bij stilgestaan. Maar er straalde zoveel vertrouwen vanuit MZ Services, dat ik akkoord ging.
Ruimte en vrijheid
Vanaf dag één voel ik me hier als een vis in het water. Ook al werk ik vanuit het noorden van het land en zit ik niet fysiek bij mijn collega’s in de buurt, toch voel ik me erg betrokken bij ze. Ik kreeg direct alle vertrouwen. Mocht mijn eigen klanten werven en hoefde mijn uren niet te verantwoorden. Die vrijheid past heel goed bij me.
Waar ik als kind altijd de discussie aan wilde gaan, ben ik een stuk genuanceerder geworden. Ik ga nog steeds het gesprek aan en wil weten waarom de dingen zijn zoals ze zijn. Maar ik sta nu meer open voor de mening van anderen. En zoek naar het gezamenlijk belang ondanks meningsverschillen.
